Ένα Σάββατο γεμάτο από (e-)φίλους!

Όλο τα 'η Αθήνα με μπερδεύει' και 'τι θέλω εγώ το χωριατόπαιδο ανάμεσα στους πρωτευουσιάνους' είμαι, αλλά όλο τσουπ εκεί τριγυρίζω τελευταία! Το έχω κάνει το πήγαινε-έλα στην πρωτεύουσα Σύνταγμα-Κολωνάκι ένα πράγμα. Να δείτε που στο τέλος θα γίνω πιο πρωτευουσιάνα από τους πρωτευουσιάνους δηλαδής ;)

Πήρα το λοιπόν το έτερον μου ήμισυ αγκαζέ, φορτώσαμε και στο αυτοκίνητο το καλαθάκι μας με όλα τα καλούδια και την πολυ-αγαπημένη μας καρό βαλίτσα, και να' μαστε Παρασκευή αργά το βράδυ στην Αθήνα. Το σπίτι της αδελφής μου πάντα ανοιχτό και φιλόξενο μας υποδέχτηκε... Πήγαμε από Παρασκευή βράδυ στην πρωτεύουσα για να πιάσουμε το Σάββατο από το πρωί και να προλάβουμε να κάνουμε τις διάφορες δουλειές μας. Ή έτσι νομίζαμε... Αντί για δουλειές, το Σάββατο γέμισε τελικά από ατέλειωτα σούρτα φέρτα στο κέντρο της πόλης με καλή παρέα!

Το πρωί με φίλους από τη Γερμανία που μόλις έφτασαν για πασχαλινές διακοπές στην Ελλάδα. Τι στο καλό δεν αξίζει να αναβάλλεις για λίγες ώρες τις δουλειές και να τους δεις? Ο ηλεκτρικός, με τους μισούς σταθμούς να μη δουλεύουν, μας 'ανάγκασε' σε βόλτα στο κέντρο (κλασσικά με μάτια ορθάνοιχτα), ακολούθησε χαζολόγημα στου Ψυρρή και περπάτημα στο Θησείο ανάμεσα σε δεκάδες πλανόδιους, διαμαρτυρόμενους πολίτες και τουρίστες. Ο ήλιος ήταν θαυμάσια λαμπερός και όλος ο τόπος μύριζε άνοιξη! Ο καφές με θέα την Ακρόπολη ήταν απαραίτητος και απολαυστικά δροσιστικός...

Μεσημέριασε... Ακόμα 2 φίλοι έρχονται να προστεθούν στην ανοιξιάτικη παρέα... Χαμόγελα, πειράγματα, νέα, κουβέντες και μια μπυρίτσα με έναν μεζέ είναι λόγοι για να αναβάλλουμε για ακόμα μερικές ώρες τις δουλειές μας ;)

Απόγευμα Σαββάτου. Οι φίλοι από τη Γερμανία πρέπει να πάρουν το λεωφορείο και να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Οι φίλοι από την Αθήνα πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Το έτερον μου ήμισυ και εγώ πρέπει να ανηφορίσουμε και να συναντήσουμε τους blogοφίλους Λασπολόγο, Κ@τερίν@, Μ. και Κοκκινοσκουφίτσα. Το πήρα πια απόφαση πως οι δουλειές θα αναβάλλονταν μέχρι το επόμενο ταξίδι στην Αθήνα!

Φτάνουμε στην ώρα μας στον τόπο του ραντεβού, δεν έχουμε ιδέα πώς μοιάζουν αυτοί που θα συναντήσουμε και φυσικά δεν έχουμε σκεφτεί να ανταλλάξουμε τηλέφωνα! Για μια στιγμή, σκέφτηκα να αρχίσω να μιλάω κάπως φωναχτά και να λέω 'Και που λες προχθές ο Λάσπο και η Κοκκινοσκουφίτσα...', κάποιος θα με άκουγε και θα το έπιανε το νόημα;) Βέβαια θα με άκουγαν και δεκάδες άλλοι που θα νόμιζαν πως έχω ξεφύγει από κανένα παραμύθι, αλλά μικρή σημασία είχε :)

Τελικά, δε χρειάστηκε να κάνω κάτι. Με το που έστρεψα το βλέμμα μου στο χώρο είδα ένα ζευγάρι να καταφθάνει και ο νεαρός ήταν ίδιος ο Λάσπο! Πώς τον έχετε φανταστεί? Έτσι ακριβώς ήταν! Ο ιπποπόταμος ο ίδιος :Ρ Μαζευτήκαμε όλοι εκτός από την Κοκκινοσκουφίτσα, καθήσαμε σε τραπεζάκι κοντά στην είσοδο και για την επόμενη 1 ώρα κοιτούσαμε όλο τον κόσμο που περνούσε, και καρφωνόμασταν σε όσους τολμούσαν να κοντοσταθούν. Μήπως κάποιος από αυτούς είναι η Κοκκινοσκουφίτσα ντε! Ας μην επεκταθώ στο ότι οι πιο πολλοί που έτυχε να κοντοσταθούν ήταν άντρες και αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε (δυνατά) μήπως η Κοκκινοσκουφίτσα είναι τελικά Κοκκινοσκουφίτσος! Αφού δε μας έβρισε κανείς... :)

Περάσαμε τέλεια εκείνο το απόγευμα, ώρες γεμάτες από κουβέντες και ένα αίσθημα πως γνωριζόμαστε από παλιά! Τουλάχιστον για εμένα...
Η Κ@τερίν@ είναι όμορφη κοπέλα και χαμογελαστή! Η Μ. μια γνήσια Κρητικόπουλα, ευγενική και συμπαθέστατη. Ο Λάσπο... Τι να πω τώρα για τον Λάσπο? Σοβαρός μου φάνηκε αν και ιπποπόταμος, μα μάλλον το έκανε για να παρασυρθώ και να του πω τα μυστικά μου. Κρίμα μόνο που δε γνώρισα την Κοκκινοσκουφίτσα! Ήθελα να την κεράσω και παγωτό...

Η Κ@τερίν@ μας έδωσε και δώρα φτιαγμένα από τα χεράκια της, εμένα ένα κόσμημα για το λαιμό πάρα πολύ ωραίο! Το έβαλα από εκείνη την ώρα και το έβγαλα την Κυριακή το βράδυ:) Να το βγάλω φωτογραφία θέλω και να σας το δείξω...

Επιστρέψαμε σπίτι ίσα-ίσα για να αλλάξουμε και να βγούμε μαζί με την παρέα της αδελφής μου σε μαγαζί με ελληνική μουσική και κρασάκι. Η αδελφούλα μου και μια ακόμα κοπέλα είχαν μόλις πριν λίγες μέρες παρουσιάσει τη μεταπτυχιακή τους εργασία και αυτός ήταν ένας καλός λόγος για γλέντι! Ήπιαμε, γελάσαμε, χορέψαμε, του δώσαμε και κατάλαβε! Αυτά είναι ;) Πάντα τέτοια κορίτσια!

Εξηγώ στη μαμά μου γιατί δεν προλάβαμε να κάνουμε τις δουλειές μας στην Αθήνα το Σάββατο, αλλά δε λέει να το καταλάβει!

Comments

  1. ναι ναι δουλειες το λεμε τωρα!!!!
    χαχαχαχαχαχα

    παντα τετοια...:))))))

    ReplyDelete
  2. Άντε, να μας ξανάρθετε σύντομα κοπέλια! :-)

    ReplyDelete
  3. και τα δωρα σου τσιμπησες ολα
    φιλι

    ReplyDelete
  4. Fri μου, ε λοιπόν ναι. Είμαι Κοκκινοσκουφίτσος!!! Αχ, κρίμα που το' χασα αυτό. Θα κερνούσες και παγωτό;;; Κλαψ ΚΛΑΨ!!! Τεσπα κοριτσάκι, πέρασε να παίξεις κάτιτις

    ReplyDelete
  5. @korinoskilo
    Ακριβώς αυτό! Με κατάλαβες :$


    Θα σας ξανάρθουμε, θα σας ξανάρθουμε :)

    @Skouliki
    Είδες? Να' ναι καλά αυτό το καλό το κορίτσι η Κ@τερίν@...
    Φιλάκια στα skoulik-ομαγουλάκια!!!

    @Κοκκινοσκουφίτσα
    Μη μου πεις, δεν το πιστεύω! Κοκκινοσκουφίτσος με τα από όλα του δηλαδής? Τστσ και να μην το έχω καταλάβει τόσο καιρό :Ρ
    Εμ, βέβαια και θα κερνούσα παγωτό! Τι να σε κάνω όμως?

    ReplyDelete
  6. Ολες οι μανάδες ίδιες είναι...δεν καταλαβαίνουν με τίποτα! Οι blogoσυναντήσεις έχουν πάντοτε γέλιο! Αντε και στα επόμενα. Εξάλλου κάποτε πρέπει να ξανακατέβεις για να κάνεις και τις δουλειές!

    ReplyDelete
  7. Μωρέ ποιες δουλειές ... έλα να πιούμε κανένα καφεδάκι μαζί με τον Χρήστο!

    ReplyDelete
  8. @NdN
    Μα πραγματικά! Μα θα γίνω και έγω έτσι όταν γίνω μάνα???
    Ευχαριστούμε NdN και από ότι καταλαβαίνω θα είναι σύντομα τα επόμενα ;)
    Είναι στη μέση και οι δουλειές ντε!

    @K@terin@
    Θα έρθουμε, θα έρθουμε! Σας λείψαμε κιόλας??? :Ρ

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!